Ons verhaal
Hi! Wij zijn
Luisaimée
Dus, hoe zijn we zover gekomen dat we nu samen een blog gaan schrijven en eigenlijk onmisbaar zijn in elkaars leven.
Ons verhaal begon zo'n 7 jaar geleden in het tweede jaar van de middelbare school. We kwamen in hetzelfde vriendinnengroepje terecht waarin wij twee onderling eigenlijk nog niet zo heel goed met elkaar bevriend waren. Door de jaren heen groeiden we steeds meer naar elkaar toe en deden we vaak gekke, leuke en impulsieve dingen. Met elkaar konden we enorm lachen, gieren en brullen (letterlijk). Tot op een dag onze glimlach verdween.. ons verboden woord tegenwoordig: de ruzie ;(.
Een zomer lang hebben wij elkaar niet gesproken, maar zonder dat wij het wisten was dit de reset die onze vriendschap op dat moment nodig had. Na lang gepraat te hebben samen, waar veel tranen bij kwamen kijken, was dit het begin van een frisse start. Vanaf dit moment trokken we nog meer naar elkaar toe dan daarvoor. Al onze interesses, hobby's en levensstijl begonnen op 1 lijn te lopen zonder dat we daar moeite voor deden.
Onze vriendschap is nu sterker dan ooit, we vullen we elkaar volledig aan. Beide zijn we gestructureerd, maar chaotisch. Controlfreaks en ook impulsief, maar in compleet andere aspecten. Als Aimee chaotisch is zorgt Luisa voor de structuur en andersom. We zijn elkaars grootste supporters en ook grootste kritieken, we zijn eerlijk tegen elkaar in alle situaties, ook de moeilijke.
Samen ontwikkelen we verder en vinden we onze weg door de reis van het leven. We bewandelen beide ons eigen pad maar wel hand in hand.
Jullie gaan al onze avonturen samen en apart zien (we hebben natuurlijk ook nog een eigen leven ;). Lees over onze groeiprocessen met elkaar en laat je inspireren door onze verhalen!
Luisa's verhaal
Hi! Ik ben
Luisa
Samen met mijn gezin woon ik in Noord-Brabant, Nederland. Mijn ouders wonen hier ongeveer net zo lang als dat ik besta, want 20 jaar geleden hebben ze een grote stap genomen om alles wat zij kenden achter te laten in Mexico en te verhuizen naar Nederland. Een nieuwe taal, een nieuwe cultuur en een nieuw kindje die het gezin van 4 aanvulde tot 5. Ikke dus ;). Ik ben door deze verhuizing opgegroeid met drie verschillende talen; Spaans, Engels en Nederlands.
Mijn kindertijd is een herinnering waar ik dankbaar voor ben dat die erg positief is. Deze jaren zijn nou eenmaal cruciaal voor de vorming van wie je bent. Altijd een energiek, enthousiast, sociaal en vooral erg blij meisje geweest. Hoe ouder ik werd, hoe meer mijn rugzak gevuld werd met niet altijd even leuke dingen. De middelbare schooltijd kijk ik nog al met gemixte gevoelens naar terug. Van de buitenkant liet ik niet veel zien, maar als je mij binnenstebuiten trok kwam er een hoop tevoorschijn. Op mijn pad waren nog al wat tegenslagen, zoals mijn diagnose JIA (juveniele idopatische artritis) oftewel jeugdreuma, waarvoor ik bakken met medicijnen kreeg. Helaas hield het daar niet op met de medicijnen, want ik kreeg ook nog antidepressiva voorgeschoteld. Uren en uren bij de psycholoog gezeten, de dokterafspraken die voor mijn gevoel elke dag gepland stonden en dat terwijl ik een 15 jarige puber was die haar energiezuigende sociale status het belangrijkste ooit vond. Voel je de negativiteit al?
Gelukkig heb ik deze negatieve bril af kunnen zetten en ben ik het leven een stuk helderder gaan zien. Besloten om mezelf boven alles en iedereen te zetten en een tussenjaar genomen die mijn leven 180 graden heeft gedraaid. Ik ontdekte iets nieuws in dit jaar, namelijk van mezelf houden. Nu twee jaar na een grote inbreuk op mijn eigenwaarde, stond ik weer op twee voeten. Er zijn zoveel mooie dingen op mijn pad gekomen in deze tijd, zoals mijn vriend, hobbies, nieuwe gewoontes en inzichten, maar vooral mijn kijk op het leven was compleet hervormd. Mijn voeding, lichamelijke beweging en mentale gezondheid waren prioriteit geworden en alles om mij heen veranderde positief mee. Mijn leven voor het tussenjaar en erna zijn voor mijn gevoel twee verschillende Luisa’s. Van allebei heb ik veel kunnen leren en daarom waardeer ik wie ik was, ben en ga worden.
De Luisa van tegenwoordig houdt zich bezig met van alles en nog wat. Ik onderhoud mijn gezondheid door voedzaam en niet tot weinig bewerkt te eten. In de keuken ben ik lang bezig om verschillende, gedetailleerde gerechtjes te maken. Mijn lichaam blijft in beweging door naar de sportschool te gaan, te wandelen in de avondzon met een podcast op en thuis wat yoga doen. In mijn vrije tijd lees ik heel veel boeken, kijk ik een serietje die mij blij maakt en doe ik leuke activiteiten met de mensen om mij heen.
Mijn ultieme droom is mezelf zo gelukkig mogelijk maken. Uit alle negativiteit die ik heb gevoeld is deze droom ontstaan. De slechte tijden ben ik daarom ook dankbaar, want die hebben mij dit gebracht. Zonder diepe dalen geen hoge pieken ;). Mijn uitlaatklep is altijd al schrijven, schrijven en nog eens schrijven geweest. Sinds mijn eerste dagboek die ik kreeg in groep 3 heb ik nooit meer het pen en papier losgelaten. Ook in de moeilijke periodes verschoof ik alle gedachten in mijn brein naar papier. Het gaf mij enigzins weer een beetje helderheid. Nu is mijn dagboek niet alleen meer een uitlaatklep, maar een herinnering van mijn leven, wie ik ben. En wat mooier dan je ervaringen delen met andere mensen? Dat betekent deze blog voor mij, een connectie van mijn verhaal naar de wereld. Ik ben nog erg jong, dus mijn verhaal zit pas aan het begin. Er is nog veel te beleven en te leren. Daarom vind ik ‘Luisaimee’ bijzonder, Aimee en ik zijn ook net zoals veel andere op de wereld op zoek naar wie we zijn en blijvend aan het groeien.
Pagina na pagina, nu beter gezegd blog na blog, ga ik jullie meenemen in mijn leven (plus die van Aimee) en mijn verhalen delen zodat ik niet alleen mezelf kan helpen met eventuele struggles, doelen, levensstijlen, etc. maar ook jullie. Al kan ik 1 iemand gelukkig maken met mijn verhaal, dan is dat het compleet waard.
Aimee's verhaal
Hi! Ik ben
Aimée
Geboren op 9 april 2004 in Nijmegen en opgegroeid in Venray. Samen met mijn moeder, stiefvader, zusje en broertje woon ik nu al 8 jaar in Noord-Brabant. Mijn ouders zijn al een hele tijd geleden gescheiden, maar dat laat ik voor nu even achterwege. Mijn jeugd is ondanks alle uitdagingen toch een zeer positieve herinnering voor mij. Ik ben zo dankbaar dat ik nog de tijd heb meegemaakt zonder telefoon en echt als kind buiten kon spelen met al mijn vriendjes. Met mijn hele gezin heb ik altijd een goede band gehad.
De middelbare school was een spannende tijd waarin je jezelf begint verder te ontwikkelen en ontdekken. Dat ging niet zonder slag of stoot; ik raakte behoorlijk in de knoop met mezelf. Om mij heen zag ik veel vriendinnetjes grijpen naar antidepressiva, maar dat wilde ik absoluut niet. Toen ik mijn havo-diploma op zak had, besloot ik daarom eerst wat tijd voor mezelf te nemen.
Drie maanden heb ik in Málaga gewoond om Spaans te leren. Een nieuwe omgeving, nieuwe mensen, een nieuwe ervaring... het was allemaal heel spannend, ontzettend leerzaam en soms ook eenzaam. Zelfstandiger ben ik zeker geworden in die tijd. Helemaal voor mezelf zorgen vond ik heerlijk, maar mentaal bleef ik vastzitten in dezelfde patronen. Er veranderde diep van binnen eigenlijk niets. Vervolgens heb ik een half jaar Breekjaar gedaan in Amsterdam waar ik mezelf al iets beter leerde kennen. Hier heb ik veel gave activiteiten gedaan, zoals familieopstellingen, ijsbaden, ademhalingsoefeningen, meditatie en zelfheling. We deelden met heftige verhalen uit ons verleden met elkaar. Veel negatieve herinneringen werden eindelijk doorleefd, verwerkt en kon ik een plekje geven. Toch bleef ik vluchten in feestjes en was mijn eigenwaarde laag.
Na een periode zonder contact te hebben gehad met Luisa kwamen we elkaar weer tegen op een festival. Gelukkig hebben hier we alles uitgepraat en werd onze vriendschap sterker dan ooit. Vanaf dat moment begon mijn leven weer in een positieve stroomversnelling te komen. Ik pakte het sporten weer op, begon gezonder te eten en ik kwam nog sterker in mijn schoenen te staan. Hierbij kwamen moeilijke beslissingen om afscheid te nemen van mensen die niet het beste in mij naar boven haalden en nog op een ander levenspad zaten. Dit waren geen leuke dingen en vind ik nog steeds af en toe jammer, maar heeft me heel veel rust gebracht.
Nu zit ik in mijn tweede jaar van de associate degree ondernemerschap en retail management, vooral om een diploma te halen. Studeren in het reguliere schoolsysteem is niet echt mijn ding, maar nieuwe dingen leren vind ik geweldig. Daarom kijk ik uit naar het volgen van cursussen over EFT, alternatieve geneeskunde, kruiden en nog veel meer holistische onderwerpen.
Dagelijks ben ik veel bezig met sporten, koken, lezen, wandelen, tijd doorbrengen met mijn favoriete mensen en natuurlijk ook werken. Waar misschien wel het meeste van mijn aandacht op het moment naartoe gaat, is het ontdekken hoe ons lichaam werkt en hoe we verbonden zijn met de natuur. Voeding en sport zijn altijd belangrijk voor mij geweest, deels te danken aan mijn moeder die zich veel verdiept in alternatieve geneeswijzen en het menselijk lichaam. Van haar leer ik ontzettend veel en dit heeft mijn passie voor een gezonde levensstijl en zelfzorg alleen maar vergroot.
Voor aankomend jaar heb ik ook echt besloten voor mezelf om er alles uit te halen en er niet mee te zitten dat ik nog niet ben waar ik wil zijn, maar te genieten van de hele reis. Leven in het moment vind ik soms nog lastig dus daar ga ik dit jaar echt op focussen.
Mijn grote droom is om op een zonnige plek, zelfvoorzienend en vrij te leven. Ik wil mijn leven volledig leven voor mezelf, samen met de mensen waar ik van hou en daar ga ik hard voor werken.
Voor nu zijn Luisa en ik druk bezig om onze verhalen te onderbouwen, kennis te verzamelen en dit delen via deze blog. Mijn grote passie is om anderen te inspireren en hen aan het denken te zetten. Luisa wordt al dagelijks gebombardeerd met informatie en deze blog is de perfecte combinatie van onze passies; schrijven & verhalen delen (kletsen). :)
Ik hoop dat ik jullie ook kan inspireren om meer onderzoek te doen en je te verdiepen in jezelf en deze wereld. Er valt nog zo veel te leren en ontdekken! Ik kan niet wachten om onze liefde en passie in deze blog te stoppen en samen met jullie te groeien en verder leren! <3